واقعیت هایی حیرات انگیز درباره خفاش ها - وبلاگ گوچی

به گزارش وبلاگ گوچی، در این مطلب به واقعیت های جالبی درمورد خفاش ها پرداخته ایم که دانستن آن ها شما را شگفت زده می نماید.

به گزارش خفاش ها پا های پشتی کوچک و چنگال های خمیده و نوک تیزی دارند و به علت نازکی استخوان پا نمی تواند راحت بایستند و اگر راه بروند پاهایشان می شکند به همین خاطر ترجیح می دهند آویزان باشند تا ایستاده. به علاوه جثه آن ها خیلی کوچک و بال هایشان بسیار بلند است. به همین خاطر با آویزان شدن در یک جای مناسب و جمع کردن بال ها به دور خود، به راحتی و به دور از خطر زیر پا له شدن استراحت می نمایند.

برعکس آویزان بودن بهترین حالت برای آغاز پرواز در خفاش هاست. دلیلش هم این است که بر خلاف دیگر پرندگان، خفاش ها قادر نیستند از روی زمین پرواز خود را آغاز نمایند. بال های آن ها به اندازه کافی نیروی برای پرواز از نقطه صفر ارتفاع در روی زمین فراهم نمی نماید.

همان طور که در بالا هم گفتیم، پا های عقبی آن ها نیز بسیار کوچک و رشد نیافته است و در نتیجه نمی توانند به سرعت بدوند تا نیروی لازم برای کنده شدن از روی زمین را فراهم نمایند. در عوض از چنگال های عقبی خود برای بالا رفتن از یک نقطه استفاده می نمایند و سپس از آن نقطه سقوط می نمایند تا پرواز خود را آغاز نمایند.

خفاش ها به هنگام خواب نیز به حالت آویزان و وارونه می خوابند تا در صورت لازم و برای فرار بتوانند سریعا پرواز خود را از نقطه استراحت آغاز نمایند. برای این منظور فقط کافی است پنجه خود را باز نمایند.

آویزان شدن همچنین ترفندی برای پنهان شدن از دید شکارچیان است. در خلال ساعت هائی که بیشتر شکارچی ها و به ویژه پرندگان فعال هستند خفاش ها در جائی که تعداد کمی از حیوانات می توانند آن ها را ببینند دور هم جمع می شوند. چنین اقدامی به خفاش این امکان را می دهد تا فرارسیدن شب در امان بماند.

خفاش ها برای آویزان شدند تطابق زیادی پیدا نموده اند. به طور مثال، وقتی شما مشت خود را به دور یک شئ گره می کنید ماهیچه های زیادی در بازوی شما به حالت انقباض در می آیند. این ماهیچه ها از طریق زردپی به انگشتان دست متصل هستند. وقتی یک ماهیچه منقبض می شود زردپی را می کشد و آن هم انگشت را می کشد. پنجه خفاش هم به روش مشابهی بسته می شود به استثنای اینکه تاندون های آن ها فقط به بالای بدن متصل می شوند نه به یک ماهیچه.

وزن قسمت بالائی بدن خفاش، تاندون های آن را می کشد و تاندون ها هم به انگشتان متصلند و آن ها را می کشند. این امر باعث گره شدن مشت می شود. نیروی جاذبه حالت بسته بودن پنچه را حفظ می نماید و، چون ماهیچه ای منقبض نمی شود خفاش هیچ انرژی در این راه صرف نمی نماید. در نتیجه می تواند تمام روز را به این حالت آویزان بماند.

برای رها شدن از این حالت خفاش ماهیچه های خود را خم می نماید و در نتیجه پنجه کشیده و باز می شود.

جالب است بدانید که خفاش ها اغلب گروهی زندگی می نمایند و حامی یکدیگر نیز هستند. به طور مثال اگر خفاشی بیمار باشد و نتواند برای خود شکار کند دیگران برای او غذا می آورند. در جمعیت گروهی این پستانداران ارتباطات اجتماعی پیچیده ای برقرار است.

چینی ها عقیده داشتند که خفاش ها نیز مانند پیروان تائوئیسم به نیرومند کردن قدرت مغزی خود می پردازند و در نتیجه مغزشان آن قدر سنگین می شود که آنان به ناچار وارونه می خوابند. اما ساکنان ماداگاسکار این موضوع را به شکل بغرنج تری تفسیر می نمایند که آن را می توان به توضیح ذیل خلاصه کرد: یک روز زاناهاری خدای بومیان ماداگاسکار تمام مخلوقات بالدار را به نزد خود احضار کرد. خفاش که پیر و خسته بود، ترجیح داد که ده فرزندش را به بارگاه زاناهاری بفرستد. در انتها جمیع بالداران، خفاش های جوان به جای آن که به خانه بازگردند، راه مزارع را در پیش گرفتند. خفاش پیر که از شدت ناراحتی داشت دیوانه می شد، با عجله به نزد خدا آمد تا بداند که چه بر سر فرزندانش آمده است. چون زاناهاری او را با سردی پذیرفت، خفاش پیر مسئولیت گم شدن بچه هایش را به گردن او انداخت. از آن روز به بعد، خفاش ها برای تحقیر کردن زاناهاری وارونه می خوابند.

خفاش ها تنها پستاندارانی هستند که پرواز می نمایند.

یک خفاش قهوه ای می تواند به تنهایی 1200 حشره به اندازه پشه را در یک ساعت شکار کند. در غار های براکن تگزاس در آمریکا، حدود 20 میلیون خفاش دم آزاد مکزیکی (Mexican free - tailed) زندگی می نمایند که هر شب حدود 200 تن حشره می خورند.

خفاش های خون آشام خون نمی مکند. آن ها خون را به آرامی لیس می زنند. تنها سه گونه از خفاش های خون آشام در سراسر جهان وجود دارد.

خفاش ها چاق نمی شوند. سوخت و ساز بدن یک خفاش بسیار ایده آل است. آن ها می توانند موز، انبه و انواع توت ها را تقریبا 20 دقیقه ای هضم نمایند.

خفاش ها از انعکاس صوت برای راه یابی در تاریکی استفاده می نمایند. قدرت دید خفاش ها زیاد خوب نیست و همچنین آن ها در شب فعالیت می نمایند، بنابراین باید از یک سیستم ناوبری غیر وابسته به بینایی استفاده نمایند. خفاش ها صدا فراوری نموده و به تغییرات صدای بازتاب یافته از اطراف گوش می نمایند و به این ترتیب، راه خود و موانع را پیدا می نمایند.

بیش از 1100 گونه خفاش در جهان وجود دارد که تعداد آن ها بسیار زیاد است.

خفاش ها یک چهارم جمعیت کل پستانداران را تشکیل می دهند، بله! درست خواندید، یک چهارم کل پستانداران خفاش ها هستند!

خفاش ها در غار های سرد و نمناک، که بسیار آن ها را دوست دارند، خود را با پیچاندن بال های نازکشان به دور بدنشان گرم نگه می دارند. این بال ها، مانند یک عایق حرارتی برای خفاش ها عمل می نمایند.

ماده ای که باعث جاری ماندن خون از بدن قربانی خفاش می شود، می تواند سبب دوام جریان خون در بدن انسان نیز باشد.

خفاش ها در یک سال فقط یک بچه به جهان می آورند! پستانداران با جثه ریز مثل گربه، خرگوش و موش معمولا بیش از یک بار زاد و ولد در طی یک سال دارند.

خفاش ها حتی از سگ خانگی هم بیشتر عمر می نمایند. طول عمر متوسط یک خفاش، متغیر است، اما گونه ای از خفاش های قهوه ای می توانند تا 30 سال هم عمر نمایند، در نظر داشته باشید که پستانداران کوچک، فقط دو تا سه سال عمر می نمایند.

خفاش ها زمان زیادی را صرف آراستن خود می نمایند. آن ها خود و همدیگر را به دقت، با لیس زدن و خراشیدن برای ساعت های متمادی تمیز می نمایند.

خفاش های حشره خوار، شب ها غذای خود را شکار می نمایند. اما خفاش های میوه خوار سحرگاه و نزدیک غروب به جستجوی غذا می روند. آن ها برای پیدا کردن میوه و شیرهٔ درختان مورد علاقه شان از حس بینایی و بویایی خود بهره می برند.

برای تماشای خفاش ها از نزدیک به غار خفاش در دهلران واقع در استان ایلام بروید

غار خفاش از جمله غار های موجود در منطقه ایلام است. این غار که جزو میراث فرهنگی استان ایلام محسوب می شود محل زندگی هزاران خفاش است. غار خفاش جزو معدود غار های ایران است که محل زندگی این پرنده بدون پر است.

غار خفاش از غار های استان ایلام است که در نزدیکی شهرستان دهلران قرار گرفته است. طول غار 255 متر، عرض آن 30 متر و ارتفاع آن 50 متر است. این غار محل زندگی هزاران خفاش است که نام خود را از ساکنان عجیب خود گرفته است. غار در سه کیلومتری شمال شرقی دهلران در دامنه کوهی مشرف به دره شهر و چشمه های آب گرم دهلران قرار گرفته است.

غار خفاش، غار صد هزار ساله پیش از میلاد در دهلران

غار دهلران یکی از غار های تاریخی عصر غارنشینی است که امروزه زیستگاه خفاش ها شده است. درون این غار استالاکتیت ها و استالاگمیت های فراوانی وجود دارد و همچنین دارای دهلیز های متعددی است که عمق برخی از آن ها به 400 متر می رسد.

فراوانی خفاش در این غار باعث می شود تا در زمان غروب آفتاب همزمان با خروج این خفاش ها از غار که اغلب به صورت دسته های بزرگ انجام می شود، فضای جالب و عجیبی برای علاقمندان به طبیعت ایجاد شود که البته برای برخی بسیار ترسناک هم هست. این خفاش ها جهت سه کیلومتری تا شهر را طی نموده و بعد از مدتی به محل زندگی خود یعنی غار باز می گردند.

مناسب ترین زمان برای بازدید این پدیده نادر و طبیعی فصل تابستان است.

منبع:روزیاتو